De gemeente en Waternet besloten de handen ineen te slaan en twee projecten tegelijk aan te pakken. Waternet wilde de toldeur in de Ringvaart bij de Hartmanbrug vervangen. Bij hoog water in de Ringvaart zorgt deze waterkering, samen met de toldeur bij de Wibautstraat, dat het water niet in de wijken van Watergraafsmeer stroomt. Op hetzelfde moment wilde de gemeente een fiets- en voetgangersbrug over de Ringvaart, voor een directe verbinding van de Valentijnkade met het Amsterdam Science Park.
De twee partijen zijn in een vroeg stadium met elkaar in overleg getreden en konden de budgetten voor de vervanging van de oude toldeur en de nieuwe brug combineren. Meer budget betekende meer financiële ruimte voor een brug met een zekere uitstraling.

Constructief gezien is de brug te splitsen in drie bouwdelen: het brugdek, opgebouwd uit een staal-betonconstructie, de betonnen onderconstructie (pijlers, drempel en landhoofden) en de stalen waterkerende kanteldeur. Het brugdek bestaat uit twee delen: het fiets- en het voetgangersdeel. De waterkering is gerealiseerd met een vast en een beweegbaar deel. Het vaste deel bestaat uit een damwand met daarop een betonnen drempel die is geïntegreerd in de landhoofden en pijlers. Het beweegbare deel bestaat uit de kanteldeur met het scharnierpunt op de betonnen middenpijler. De kanteldeur bestaat uit een waterkerend deel (het SCIPRK-deel) en een deel met een contragewicht (het 2016-deel). De kanteldeur heeft een totale lengte van ongeveer 19 meter.