De beheerder heeft de plicht de belastbaarheid van bruggen aan te tonen. Maar al te vaak wordt een brug met een te conservatieve beschouwing ‘kapot’ gerekend en onterecht op de vervangingslijst gezet. Het gevolg hiervan is kapitaalvernietiging en onnodige CO2-uitstoot door nieuwbouw. Er is dan zeker niet ‘het uiterste uit de brug’ gehaald. Ook worden herberekening of nadere onderzoeken door een tekort aan budget regelmatig uitgesteld.
Met het proefbelasten wordt op een snelle en kosteneffectieve manier de belastbaarheid van een brug bepaald en kan aan deze problemen een einde worden gemaakt. Vooral wanneer er weinig tot geen ontwerpgegevens beschikbaar zijn of deze moeilijk of zelfs niet in te winnen zijn. Ook geeft een proefbelasting, wanneer gegevens wel beschikbaar zijn, in potentie een hogere aantoonbare belastbaarheid dan een herberekening. Wanneer er verfijnde herberekeningen zijn opgesteld en de brug voldoet (net) niet aan de gestelde sterkte eisen voor bestaande constructies, kan de proefbelasting de constructieve veiligheid van een brug alsnog aantonen. Kortom, het is van belang dat de verborgen sterkte van verkeersbruggen wordt benut om deze aantoonbaar veilig in stand te houden en onterechte vervanging te voorkomen.