Nu wordt er natuurlijk in de projectvoorbereiding rekening gehouden met de mogelijke risico’s van de werkzaamheden. Het is van groot belang dat de zuivering operationeel blijft, ondanks alles wat daaromheen gebeurt. De impact van de werkzaamheden op de draaiende installatie zijn te voorzien, maar wat lastig te voorspellen is, is de impact van de draaiende installatie op de werkzaamheden. Er komen dus nog risico’s boven op de projectgebonden risico’s en er is in het geval van een incident niemand aanwezig die het kan oplossen. De vraag is dan: wie is er verantwoordelijk en hoe zou hiermee om moeten worden gegaan? De opdrachtgever is en blijft natuurlijk eindverantwoordelijk voor de installatie, maar die is dan niet aanwezig. De consequentie van de onbemande zuiveringen is ook dat er niemand meer is die de installatie door en door kent, zoals de procesoperator vroeger, en dat de risico’s daardoor moeilijker in te schatten zijn.

Zou er bij werkzaamheden op zo’n onbemande zuivering een team vanuit het waterschap moeten worden samengesteld dat aanwezig is tijdens het werk? Of moet er een fulltime toezichthouder bij het project worden betrokken? Die toezichthouder moet dan wel zeer goed worden geïnformeerd over de installatie. Dit vergt nogal wat van alle betrokken partijen. Feit blijft dat wanneer er niemand aanwezig is die ter plaatse de risico’s van het werk op de draaiende installatie goed kan inschatten en direct kan ingrijpen, het zeker een keer misgaat. De onbemande zuiveringen vragen bij projecten die uitgevoerd worden om een zwaar bemand projectteam om de risico’s in kaart te brengen en het project tot een goed einde te brengen.